Sacha! - 50 jaar modefotografie
De tentoonstelling Sacha! - 50 jaar modefotografie in Stedelijk Museum Breda vertelt het verhaal van een bescheiden Rotterdams meisje dat doordringt tot de top van de modefotografie. Haar foto’s weerspiegelen de culturele en maatschappelijke veranderingen die plaatsvinden gedurende haar 50-jarige werkzame leven.
Al tijdens haar Parijse stage in 1964 bij modetijdschrift Elle springt het talent van Sacha van Dorssen (Rotterdam, 1940) in het oog. Haar eerste foto’s maken zo veel indruk op toenmalig art director Peter Knapp dat ze direct mag blijven. Haar studie aan de Academie voor beeldende kunsten Sint-Joost in Breda maakt ze nooit af.
In plaats daarvan begint ze te fotograferen en werken voor tijdschriften en advertenties. Met haar natuurlijke stijl verbeeldt ze soms exotische, maar even vaak herkenbare en realistische situaties. Zo kan een shoot op het strand de ene keer luxe uitstralen, een andere keer de alledaagsheid van een dagje aan zee. Natuurlijke omgevingen waarin ze buiten kan fotograferen zoals het strand, platteland of de woestijn hebben haar voorkeur.
Ook van de modellen zet ze een natuurlijk beeld neer. Vrouwen zijn in haar ogen actief en energierijk. Dat levert taferelen op waar beweging, toeval en humor een rol spelen. In alle gevallen roept Sacha precies de juiste sfeer op die lezers aanzet tot fantasieën over werelden waar ze zelf ook toe willen behoren.
“We vinden het een eer om Sacha na meer dan vijftig jaar opnieuw in Breda te begroeten. Ze laat zien dat de stad een springplank kan zijn naar internationaal succes.”
- Dingeman Kuilman, algemeen directeur Stedelijk Museum Breda
Verleiden
Als een van de weinige vrouwelijke modefotografen in die tijd portretteert ze haar (overwegend vrouwelijke) modellen nooit als object, maar altijd als persoon met wie de kijker zich kan identificeren. Verleiding is een onlosmakelijk onderdeel van de mode- en publicitaire fotografie. De scenes moeten bij de consument immers het verlangen oproepen de getoonde producten te kopen.
Waar haar mannelijke collega’s dit soms hard en vulgair verbeelden, doet Sacha dat op meer ingetogen wijze. Blote benen of een decolleté zijn voor haar genoeg om op een natuurlijke manier sensualiteit te suggereren. Deze bescheidenheid klinkt ook door in haar werkwijze.
In de jaren ’70 ontstaat de trend dat de sfeer en het verhaal op een modefoto belangrijker zijn dan de kleding zelf die het aanprijst. Soms gaat dat zo ver dat de kleding geheel onzichtbaar is in het eindresultaat. Modefotografen presenteren zich hierbij als grote kunstenaars waarbij hun foto’s op de grens van autonome kunst balanceren. Sacha daarentegen houdt altijd voor ogen dat haar werk moet functioneren binnen de context van een tijdschrift. Ze zet zowel een aantrekkelijke sfeer neer als dat ze de kleding goed in beeld brengt.
Ze werkt het liefst in een team. Het model, de visagist, de chauffeur en de stylist zijn voor haar even belangrijk als haar eigen rol als fotograaf. Haar oprechte interesse voor mensen en haar goede oog voor stof, hoe het valt en hoe licht er op werkt helpen haar hierbij.
Zie verder website Stedelijk Museum Breda
Deel
