In gesprek met couturier Ronald Kolk

Ronald Kolk is een gevestigde naam in de Nederlandse modewereld. De couturier heeft al sinds 1998 zijn couturehuis aan de Overtoom in Amsterdam. De couturier werkte onder andere voor Kenzo, Max Heijmans, Frank Govers en Mart Visser. Daarnaast kleedde hij sterren als Grace Jones en Liesbeth List. In zijn carrière heeft Kolk naast haute couture en theater ook veel bedrijfskleding ontworpen. In januari van dit jaar maakte Kolk echter bekend dat hij gaat stoppen met zijn couture collecties en verder gaat met opdrachten voor bedrijfskleding.

We ontmoeten de couturier in zijn atelier en zijn nieuwsgierig op welke manier het ontwerpen van haute couture en bedrijfskleding samengaan. Dit is voor Kolk duidelijk, het draait in beide gevallen om de functie die de persoon in zijn ontwerpen moet vervullen. En of dat nu op het podium is, voor de opening van een galerie of om de deur open te houden als portier, dat is volgens Kolk hetzelfde. Daarbij vindt hij het sociale aspect erg belangrijk. ‘’Mensen moeten zich goed voelen in wat zij dragen, hun vak uitstralen en geloofwaardig overkomen, want daar komen mensen voor. Het sociale aspect heeft zoveel facetten, maar het belangrijkste punt is dat mensen staan voor hetgeen zij doen.’’

Dertig jaar geleden begon Kolk met uniformen voor Transavia, ondertussen heeft hij kleding ontworpen voor personeel in musea, hotels en theaters. Het proces van het komen tot een ontwerp doet Kolk door te observeren en te luisteren naar het personeel. ‘’Kijken vind ik het allerbelangrijkste.‘’ Kolk geeft aan daarbij te kijken naar wat iemand in zijn functie moet uitstralen, want de chef-kok heeft een hele andere functie dan de receptie of de portier. Ook kijkt de couturier naar het interieur en de algehele sfeer van het bedrijf. ‘’Ik kijk niet alleen naar hoe mensen werken maar ik kijk ook naar wat zij serveren. Daaraan kun je de prijsklasse van het restaurant zien en welke stijl daarbij hoort. Een leuk restaurant met heel chique personeel, schrikt de gasten af. Het hele plaatje moet kloppen.’’

De balans tussen functioneel en modieus ligt in het feit dat bedrijfskleding een tijdje mee moet kunnen, niet te modieus anders is het zo weer uit. Het streven is om de uniformen in ieder geval vijf jaar mee te laten gaan. ‘’Bij de lengte van rokken en de wijdte van pijpen moet je in het midden gaat zitten.’’ Daarnaast gaat Kolk na wat het personeel bij zich draagt tijdens het werk en zorgt dat ze deze accessoires in verborgen vakjes en zakjes kunnen opbergen. Daarnaast werkt de couturier samen met een bedrijf om ervoor te zorgen dat de stoffen die gebruikt worden brandveilig zijn.

Eerder was Kolk verantwoordelijk voor de rokkostuums die nu gedragen worden door het personeel van het Amstel Hotel. Inspiratie deed hij op door bijvoorbeeld gebruik te maken van het archiefmateriaal van het hotel. Kolk greep terug op de rokkostuums die eerder gedragen werden. De historische details zoals de biesjes en de epauletten werden teruggebracht maar met de missie het rokkostuum te ontwerpen voor 2020.

Inspiratie uit het verleden

De site van Modemuze verwelkomt Kolk dan ook voor inspiratie, hoewel hij het liefst verdwaalt in zijn boeken hoopt hij dat beide naast elkaar zullen blijven bestaan. Want dat stimuleert het kijken vindt hij.

De tijdsperiode waar hij graag naar terugkijkt zijn de roaring twenties. Kolk vind de stijl van de periode niet alleen heel mooi, maar vooral ook interessant omdat de periode kenmerkend is voor de opkomst van sterke vrouwen zoals Marlene Dietrich en Greta Garbo. Super vrouwelijk maar toch vrouwen die hun mannetje konden staan. Hetzelfde geldt voor de jaren '40 en '50, als vrouwen door de oorlog mannenwerk gaan doen. Dit vindt Kolk een interessante tijd omdat traditionele mannenstoffen toen ook voor vrouwen kleding werden gebruikt. Deze inspiratiebronnen zijn terug te zien in verschillende collecties van de couturier.

Ambacht weer onder de aandacht brengen

Begin volgend jaar is een overzichtstentoonstelling van Kolk zijn oeuvre te zien in Museum aan het Vrijthof in Maastricht. Daarbij gaat hij het hele museum aankleden met, onder andere, foto’s en archiefmateriaal. Ook heeft Kolk nieuwe stukken, die hij speciaal voor deze expositie heeft gemaakt. ‘’Avondjurken komen er te staan, stukken die ik gemaakt heb voor theater en museumstukken die ik gecollectioneerd. Een tijdsbeeld van 20 jaar tot volgend jaar wordt zichtbaar.’’

Kolk noemt zichzelf een barokke ontwerper. Zijn signatuur omschrijft hij het veelvuldig gebruik van bijzondere stoffen, vrouwelijke vormen en oog voor detail. Dit zien we in het gebruik van pailletten en borduurwerk in zijn ontwerpen. Maar het zijn vooral de kragen en de manchetten die kenmerkend en herkenbaar zijn voor de couture van Ronald Kolk.  

Het gebruik van ambachten is een onderdeel van de tentoonstelling die Kolk graag onder de aandacht brengt. Kolk vindt dat er in Nederland meer zou moeten worden geïnvesteerd in de kennis van ambachtelijke technieken. ‘’Ik heb vooral gezorgd voor collectiestukken met allerlei structuren, texturen en verschillende bewerkingen, dus een veelvoud van ambacht. Ik zou graag zien dat schoolklassen door de tentoonstelling kunnen lopen en gewezen kunnen worden op allerlei verschillende technieken die bij het ambacht horen.’’