John Galliano is Back!

Afgelopen maandag was de dag dat John Galliano weer terugkeerde in de modewereld, en wel als hoofdontwerper bij Maison Margiela. Na zijn faux pas in 2011 dacht ik niet dat we ooit nog iets van hem zouden horen, weggegooid talent dacht ik toen.

Sinds zijn eerste collectie voor Dior, voorjaar 1997, was hij een van mijn favoriete ontwerpers. Zijn gevoel voor drama en theater spraken mij toen zeer aan, in mijn eerste jaar aan de kunstacademie. Ik dacht toen nog dat Haute Couture vooral dure, en saaie kleding was. Door John Galliano leerde ik dat het juist fantasievol en prachtig gemaakte kleding was, vaak met verwijzingen naar de geschiedenis of naar kunst; kleding van mijn dromen.

Groot was dan ook mijn vreugde toen we in 2010, in de tentoonstelling Haute Couture: Voici Paris (2010), diverse ontwerpen van zijn hand voor Dior, mochten tentoonstellen. Nog nooit had ik met mijn neus bovenop zulke fantastische, geniaal vormgegeven jurken gestaan. Ter gelegenheid van die tentoonstelling kocht het museum een stuk (link en link) uit de couture collectie van lente/zomer 2009 aan. Een prachtig ensemble van lichtblauwe zijde.

En ook nu hebben we in de tentoonstelling Romantische Mode, Mr Darcy meets Eline Vere (2014-2015), wederom een prachtig ontwerp van John Galliano voor Dior staan. Het gaat om een zogenaamde Madeleine jurk uit de couture collectie herfst/winter 2005. Grijze tule over een huidkleurig korset, geborduurd met glaskralen en pailletten, met bijpassende parasol, handschoenen, kralenketting en hoedje. Oud en nieuw tegelijk. Dat is waar Galliano een meester in is, het combineren van tijden en stijlen.

Nu combineerde Galliano voor Maison Margiela zijn eigen ‘over the top’ stijl met typische Margiela elementen, wat een verrassend eindresultaat opleverde, met smaak naar meer…

Welcome back Mr. Galliano.