Adinkra kleed

Deze met zwarte lijnen en symbolen versierde katoenen doek vormt het oudst bekende, in de adinkra-techniek bedrukte en beschilderde stuk textiel. Samen met enkele andere voorwerpen werd het waarschijnlijk in 1825 vanuit het fort St. George d'Elmina aan de Goudkust in twee kisten opgestuurd naar het Koninklijk Kabinet van Zeldzaamheden in Den Haag. Dit gebeurde in opdracht van de toenmalige 'Kommandeur ad interim van de Nederlandse bezittingen ter Kuste van Guinee', majoor F.F.L.U. Last. Naar het zich laat aanzien vond de verzending plaats op 23 september 1825. De Nederlandse brik Amalia Elisabeth nam toen twee kisten aan boord, '. . . inhoudende verscheidene voorwerpen van de kust van Afrika voor het Koninklijk Kabinet van Zeldzaamheden'. Over de achtergronden van deze doek is niets bekend en het lijkt gerechtvaardigd te veronderstellen dat zij in opdracht van de toenmalige Kommandeur ad interim is vervaardigd om aan koning Willem I te worden aangeboden; de afbeelding als centraal motief van wat vermoedelijk het Nederlandse Rijkswapen moet voorstellen maakt het althans onwaarschijnlijk dat het stuk bedoeld is geweest voor inheems gebruik. Overigens vormt alleen dit wapen een afwijkend element in deze doek; de overige motieven zijn gebruikelijk in oudere adinkra's. De werkwijze bij het bedrukken van zulke doeken is dat eerst een lijnverdeling wordt aangebracht, waarna met stempeltjes, vervaardigd uit kalebas, de vlakken worden ingevuld. De zwarte verf wordt door koken uit de bast van een boom verkregen, onder toevoeging van een ijzerhoudend gesteente. Veel van de motieven worden op grond van hun benaming in verband gebracht met alledaagse gebruiksvoorwerpen, zoals een kam of een ladder. Bedrukte katoenen doeken worden, naar analogie van de benaming van de druktechniek, allemaal 'adinkra' genoemd. Adinkra-doeken worden vooral gedragen bij begrafenissen, maar ook, afhankelijk van de grondkleur van het weefsel, bij feestelijke gelegenheden (wit) of als dagelijkse dracht. Engelse tekst: This cotton cloth decorated with black lines and symbols is the oldest known example of textile printed with the adinkra technique. It was probably sent with some other objects in one of two chests shipped in 1825 to the Royal Cabinet of Rarities in The Hague from Fort St. George d'Elmina on the Gold Coast in Africa. This was done at the orders of the then Commander ad interim of the Dutch possessions on the coast of Guinea, Major F.F.L.U. Last. Shipment probably took place on the 23rd of September in 1825, when the Dutch brig Amalia Elisabeth is known to have taken on board two chests '. . . containing various objects from the coast of Africa for the Royal Cabinet of Rarities'. Little is known about the origin of this piece of cloth, but there are grounds for assuming that it was commissioned by Major Last to be presented to King Willem I. The use of what seems to be the coat of arms of the State of The Netherlands as central motif makes it at least improbable that it was meant for local use. This coat of arms is the only unusual element; the other motifs are commonly seen on older adinkras. The method used to print such cloth starts with the application of a pattern of intersecting lines forming spaces which are then filled by printing with motifs carved on pieces of gourd in relief. The black dye was obtained by boiling the bark of a tree while adding stone containing iron. The names of many of the motifs suggest a relationship with everyday utensils such as a comb or a ladder. The name of the cloth itself was taken from the name given to the printing method. Adinkra cloth was worn in particular at funerals or, depending on the background colour, for festive occasions or daily wear.