Armband voor vrouwen

Uit de grote aantallen soortgelijke armbanden die ook in andere Midden-Oosterse landen dan Jemen worden aangeboden, blijkt de populariteit van het type armband. Ze variëren onderling in de decoratie van de horizontale sierbanden. Het type werd echter alleen op het Arabisch Schiereiland gemaakt. Armbanden werden, net zoals enkelbanden, over het algemeen in paren gedragen. Op hun bruiloft droegen joodse vrouwen tot wel vijf paren armbanden. Moslimvrouwen in de Hadramaut, een bergachtig gebied in het Zuidoosten van Jemen, droegen bij bruiloften tot wel zeven paren armbanden (Ransom 2011: 30-31). Vervaardiging De armband bestaat uit twee helften die met elkaar zijn verbonden door twee cilindervormige uitstekende scharniersluitingen. De scharnieren zijn driedelig en omwonden met fijn zilverdraad. Een ervan is met een loodachtige substantie dichtgemaakt; de andere, die leeg is, is aan de voorzijde gedecoreerd met negen lege cirkelvormige zettingen geordend in ruitvorm. De armband is dubbelwandig: de binnenwand is onversierd. De buitenwand loopt halfbol en is versierd met drie banden met rozetten bestaand uit granules en filigrein. Deze worden afgewisseld met parelsierranden. De schroefpin waarmee de armband gesloten kon worden ontbreekt. De negen zettingen waren oorspronkelijk gevuld met kralen, bijvoorbeeld van koraal (zie bijvoorbeeld Muchawski-Schnapper (2000: 122, onder). Bij veel exemplaren van dit type zijn de kralen uit de zettingen verdwenen.