Deken met ´storm motief´

Brief van Inez Goss, Inscription House Trading Post, Tonalea, AZ, d.d. 9 Sept., 1953, aan Lucy Schouten (RMV-archief): "Am sending you the Navajo rug with the 'storm pattern' you selected. It was made by Della Reed - that is her English name. I have no idea what her real Navajo name is. She is a married woman about 26 years old and has six children, two of whom attend school. Della has never been to school, hence she speaks no English, nor does she read or write. The rug was made from one of Della's sheep, which she sheared herself. She then carded the wool, spun it by twirling it on a smooth stick, washed it and then dyed the red and black. They use black wool and dye it a deeper black, as the natural black is usually a reddish-brownish-black and would not do for a rug. When the yarn is ready, they string the up and down threads, or warp between two horizontal sticks which are part of the loom. They have this lying on the ground as they string it. Then they raise it up to the proper position and fasten it securely on the crude loom. They start weaving at the bottom and roll it up as they go. The carry the design in their heads as they cannot write anything on paper. It is wonderful that they can achieve as complete a design as they do, matching one end with the other without being able to see the first one after it is finished. The 'storm pattern' is one of the most popular both with weavers and purchasers. The figures at either end are just what they appear to be, waterbugs. The red jagged lines leading from the center represent the lightning. We hope your father will like the rug ..." Lucy Schouten studeerde psychologie aan de Universiteit van Amsterdam. Na haar kandidaatsexamen vervolgde zij in 1951 haar studie aan de University of Arizona in Tucson, daartoe in staat gesteld door een Amerikaanse beurs. In die tijd bestond binnen de psychologie en culturele antropologie belangstelling voor cultureel bepaalde psychologische processen, wat tot uitdrukking kwam in studies naar karakter- en persoonlijkheidsvorming binnen culturen, en naar ethnische en nationale identiteiten. De subdiscipline van psychologische antropologie ontstond daardoor. Schouten verrichte leeronderzoek naar de persoonlijkheidsontwikkeling van Indiaanse kinderen, en nam daartoe psychologische tests af en verzamelde tekeningen op reservaatscholen in de staten Arizona en New Mexico. De Indiaanse kindertekeningen kwamen als legaat in het Rijksmuseum voor Volkenkunde terecht. Zij documenteren de visie van Indiaanse schoolkinderen op hun leefomgeving. Daarbij vallen drie dominerende aspecten op: de natuurlijke omgeving, de traditionele levenswijze (woonvormen, kleding, weven en zilversmeden, e.d.), en de confrontatie met de westerse wereld (auto’s, vliegtuigen, e.d.). Onder de Hopis waren niet alle ouders even gelukkig met het feit dat hun kinderen onderwerpen voor hun tekeningen kozen die te maken hadden met het religieuze leven, zoals kachina-geesten. De kwaliteit van de tekeningen verschilt erg, deels als gevolg van leeftijdsverschillen, deels als gevolg van de mate van individuele artistieke aanleg. Enkele jaren maakte Lucy Schouten reizen door het Westen van Noord Amerika, bezocht vele reservaten waar zij ook feesten en ceremonies bijwoonde, en werkte bij trading posts. Na haar terugkeer in Nederland studeerde zij in Leiden af in de culturele antropologie. Zij voorzag daarna in haar levensonderhoud door het schrijven van artikelen voor populaire bladen en het geven van publiekslezingen over haar reizen door Europa, de V.S. en Azië, maar vooral ook over Indianen. Daarnaast gaf zij workshops over fotografie. PH/mei 2005