Doek

Op het overwegend groene lapje stof is met was een patroon uitgespaard (zie M6-46) bestaande uit zes witte sterren met lichtbruin in het midden van elke ster; langs de kanten een witte rand van ongeveer 3 cm. Met vloeibare was en een kwast werden zes sterren en de witte rand op een wit stukje stof getekend. Toen de Kolanoten bruin geverfd, waarna meer was werd opgebracht, dit maal werd de was op de stof geschonken vanuit een schenkkannetje. Toen werd de stof in natuurlijke indigo geverfd en werd de was eruit gekookt. De techniek heet Batik en/of Kandul (zie M6-46). Gezien het feit dat zgn. 'batiks' (Gerbrands, 1987, p.26) normaliter op veel kleinere doeken worden gemaakt, is het aannemelijk dat misschien één van Mrs. kamara's zonen eens wat anders uit heeft willen proberen op een lapje stof dat over was. Het is niet duidelijk waar deze doek voor gebruikt is geweest. Het is echter wel duidelijk dát hij gebruikt is geweest. Immers, de doek is vele malen gewassen waardoor de kleuren flets geworden zijn. Het is wel bekend dat als laatste bestemming de doek door Mrs. Kamara gebruikt is als verpakkingsmateriaal om een stapel Gara in te verpakken. Twee diagonaal tegenover elkaar liggende punten werden aan elkaar geknoopt om zodoende de Gara als een bundel te kunnen vervoeren. De doek is in de collectie opgenomen omdat het een goed voorbeeld is van het feit dat de natuurlijke verfstoffen kola en indigo op den duur eruit gewassen worden. Kolabruin is niet zo'n sterke kleur; natuurlijke indigo (=Gara) echter wel. Men bedenke echter dat dit in Sierra Leone geen probleem is. Als men vindt dat een bepaald stuk Gara te flets is geworden dan kan men dit altijd weer aan de Gara-dyer geven die het dan voor weinig geld kan oververven, zo je wilt in exact hetzelfde patroon (Gerbrands,1987, p.25, 31, 32 en 38)