Gebatikte kokerrok met extra versiering in bladgoud

Op deze sarung, met aan beide uiteinden een halve kepala ('hoofd') van tumpal (driehoeken) in Chinese stijl, is een voorstelling van een Chinese bruiloft te zien: een bruid en bruidegom zitten naast elkaar bij een huisaltaar in een paviljoen. Daarnaast zijn twee kleinere paviljoens afgebeeld met familieleden en andere gasten. Onder en boven de gebouwtjes loopt een optocht van drie rijen met mensen met lampionnen en vaandels, rijtuigen met paarden, een gamelan-orkest en een Chinees orkest (van Hout, 2001:179). Dergelijke doeken werden wel gemaakt ter herinnering aan een belangrijke gebeurtenis. Het zou kunnen dat deze doek gemaakt werd voor een Peranakan bruid, of aan haar ten geschenke is gegeven (zie ook Heringa en Veldhuisen, 1996:111). Indo-Chinese batikkerijen waren hoofdzakelijk aan de noordkust van Java gevestigd. Kleuren en motieven verwijzen vaak naar geluk, overvloed en een lang leven. Afstammelingen van Chinese handelaren die kinderen kregen met lokale vrouwen, de Peranakan, speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling van de batikindustrie. Rijkere dames verzamelden de batik canting uit deze bedrijven (van Hout, 2001:177).