Gezichtsmasker

Gezichtsmaskers waren een vorm van sluiering die voornamelijk gangbaar was in de landen aan beide zijden van de Perzische Golf: Oman, de Verenigde Arabische Emiraten en Iran (Vogelsang-Eastwood 1996: 60). Deze sluier is midden 20e eeuw verzameld in Bandar Abbas, maar is afkomstig uit de nabij gelegen plaats Minab. Vrijwel alle soennitische vrouwen daar droegen toen dit type sluier, op straat en in andere publieke contexten. Sjiitische vrouwen droegen ze niet. Binnenshuis deden vrouwen ze af, zolang de aanwezige mannen bekend waren. De sluiers waren niet te koop in winkels of op de markt. Vermoedelijk werden ze door de vrouwen zelf gemaakt. Dit rechthoekig masker dat neus, gedeelte van het voorhoofd, wenkbrauwen en de mond bedekt heeft twee rechthoekige openingen om door te kijken. Het is gemaakt van zwarte ietwat glimmende stof (katoen?) dat gedeeltelijk op de voorzijde langs de buitenranden is geborduurd met rood, groen, oranje en blauw garen in geometrische versiering. In het midden is de stof dubbelgeslagen en vastgemaakt rondom een opstaand houten plaatje van 2,5 centimeter breed over de gehele breedte van het masker. Dit gedeelte steekt uit van het gezicht. Op de achterzijde van het masker is aan beide zijden van de bovenkant een dubbelgeslagen glinsterend koord vastgemaakt met geel garen. Dit dient ter bevestiging van het masker om het hoofd. Het koord links is korter dan het koord rechts. De achterzijde van het masker is bedekt met fel blauw katoen.