Hoofd- en schouderdoek (huipil de tapar)

Een huipil de tapar uit handgesponnen wit katoen in gauze weave (gaasbinding?) geweven. Met brocade techniek zijn repetitieve menselijke en pijlmotieven in de stof ingeweven. Het object werd in 1952 door Bodil Christensen gekocht. De huipil de tapar is een hoofddoek gemaakt uit een rechthoekig doek gemaakt uit twee of drie aan elkaar genaaide delen. Hij wordt voornamelijk gebruikt om het hoofd, de schouders en de borst mee te bedekken. In de regel heeft de huipil de tapar de uiterlijke karakteristieken van een huipil maar wordt op het hoofd gedragen en op een bepaalde manier om de borst, armen en schouders gedrapeerd. Het kledingstuk wordt vaak onder een arm vastgezet alsof het een wikkeldoek zou betreffen. De techniek waarin het object geweven is wordt ook wel de Atlatlauqui techniek genoemd en is typerend voor de Mixteca Alta. De hoofd-schouderdoek wordt echter typisch door vrouwen van de Mixteca de la Costa (in Pinotepa Nacional en Pinotepa de Don Luis) gedragen. Motieven [voor illustratie] ; huipil de tapar uit Pin.de Don Luis; wit; Ant-A-1 (antropomorf - vrouw);Ant-B-2 (antropomorf - combinatie);Geo-Ar-D-2 (pijlenmotief)