Japon

Japon van lichtgroene pekinzijde met ingeweven zilveren streep en gebrocheerde strooibloempjes. De japon is vermaakt uit een oudere japon en mogelijk gedragen als zwangerschapsjapon. Vermoedelijk gedragen als négligékleding met hals- of omslagdoek. De japon bevat weinig vermaaksporen, wat logisch is gezien de japon relatief makkelijk aan het figuur is aan te passen. Vermaaksporen De japon heeft op de rug een smalle pli-Watteau met baleintjes bij de achterrijgsluiting. Deze pli-Watteau zal van oorsprong aanwezig zijn geweest. De pli-Watteau en lichte, gestreepte stof corresponderen met Nederlandse mode rond 1775-1785. De japon is rond 1800-1805 vermaakt, getuige de dicht te spelden flapjes. Bij het vermaken is de japon fors uitgelegd. Vermoedelijk is de onderrok gebruikt om de mouwen uit te knippen. Het uitleggen kan gebeurd zijn om de japon aan te passen voor een draagster met grotere maat, of om te dragen tijdens zwangerschap. De rok is iets omhoog getrokken, op de rug is zichtbaar dat deze nu scheef zit. Ook is er een beetje geknoedeld. De taille loopt duidelijk op naar voren en de zaksplit zit verder naar achteren, want die wilde men liever iets naast dan op de buik hebben. De schouderlijn loopt niet logisch. Vrij diep in het binnenlijfje zijn trensjes geplaatst. Dit zal een latere aanpassing zijn, in de tijd zelf speldden mensen deze lijfjes. Zwangerschap of grote maat? De kleur van de japon doet vermoeden dat deze eerder door een jonge vrouw gedragen zal zijn dan door een stevige dame. Wel is het opvallend dat de japon doorgedragen is met pli-Watteau, mogelijk werd de japon gedragen als négligékleding. De japon is dankzij de inhaalkoorden makkelijk aan diverse wijdtes aan te passen, wat praktisch zou zijn tijdens zwangerschap. In elk geval kon een zwangere zich met gemak in deze japon hullen. Wat zou kunnen suggereren dat de japon door een stevigere vrouw is gedragen, en niet specifiek door een zwangere vrouw, is dat er erg veel ruimte over blijft wanneer de japon gedragen wordt door een draagster zonder grote boezem. Als de japon passend aangetrokken zou worden, zouden de voorpanden wel erg ver opzij gaan. Ook zou er bij de schouders veel ruimte kunnen ontstaan.

Robe tunique met rug à la française (vermaakt uit robe à la française) van lichtgroene zijde met ingeweven zilverkleurige streep en gebrocheerde strooibloemen in roze, rood, groen en grijs. Japon met een verhoogde taille en een lage ronde hals. Het korte lijf van de japon heeft middenvoor een split, welke aan de voorzijde gesloten wordt met koordjes, die langs de halsopening en de bustelijn lopen. Het dubbele voorpand wordt aan de binnenzijde gesloten met 3 haak-en-oogsluitingen. De rug heeft diepe dubbele Watteau-plooien, die van het lijf doorlopen in het rokgedeelte, en waarvan het onderste gedeelte wordt verstevigd met korte verticale baleinen. De lange, nauwe mouwen bestaan uit twee delen en zijn naar de vorm van de arm geknipt, met een naad aan de binnenkant van de arm. De mouwopeningen sluiten met lusjes en met stof bekleedde houten knoopjes. De rok heeft aan de voorzijde nauwelijks extra stof, maar is aan de achterzijde met plooien aan het lijf gerimpeld. Aan de achterzijde heeft de rok een kleine sleep, gevormd door langere stofbanen. Aan beide zijden heeft de rok een aantal platte plooien, waarin ook zakopeningen zijn verwerkt. De japon is gevoerd met crèmekleurige tafzijde, en zowel het onderste gedeelte van de rok als het dubbele voorpand van het lijjfje en de mouwen hebben een voering van ongebleekt linnen. het onderste gedeelte van de mouwen is gevoerd met de stof van de japon.

Robe tunique met rug à la française, circa 1795-1800. Pekin-zijde, gestreept, gebrocheerd. Voering, tafzijde. Knopen van hout, bedekt door de stof.

Lichtgroen met ingeweven zilverkleurige streep en gebrocheerd motiefje. Louis XVIe stof waarschijnlijk van demi-parure vermaakt tot empire model met verhoogde taille, lange nauwe mouw en rug met Watteau-plooi.