Kap

De ronde kap, wordt gedragen door de vrouw vanaf haar 16e jaar. Na 1900 is deze kap steeds kleiner geworden en daarmee namen ook de maten van de onderdelen af. Hoe groter de kap, des te ouder. De oudere kap heeft minder plooien in de kruin. Rond 1965 wordt de ronde kap niet meer gedragen. De volwassen vrouw draagt vanaf die tijd het meisjesmutsje.;De kap als laatste over alle andere onderdelen gezet, wordt;bij voorkeur gemaakt van een stuk glasbatist met een strook mooie kant aan de onderzijde. De dunne batist doet de rode banden, de zwarte bandjes en vernaaide linten mooi doorschijnen. In de rouw is de vorm van de kap dezelfde, maar i.p.v. het fijne kappegoed, wordt er een minder;door- schijnende of geheel ondoorschijnende katoen gebruikt. Men noemt de kap nu ook dikke kap. De dichtheid van de stof maakt dat de onderliggende delen niet zichtbaar zijn. Men spreekt dan niet meer van de fijne kap maar van de dikke kap. Ook het kant is minder verfijnd. Bij hele zware rouw wordt er zelfs nog een ondermuts over het geheel opgezet. strook witte batist, niet doorschijnend, achterzijde klein splitje, de voorrand verbreed met reepje vrij grof kant, aan de uiteinden afgeschuind, met belegsel en twee trensjes voor keelband, bij de kruin plooitjes ingevouwen en vastgezet, in opening een genaaid netje, voor in de rouw. Dikke kap