Rode gezichtssluier met borduurwerk

Sluier waarmee de vrouwen in de stad het gezicht bedekken als ze zich buitenshuis begeven. Deze sluier wordt gedragen in combinatie met een djellaba. Deze laatste is een tot op de voeten vallende mantel met een korte split van voren, lange mouwen en een wijde capuchon. De capuchon bedekt het hoofd en voorhoofd, maar laat het gezicht vrij. Deze wordt bedekt door de sluier, behalve de ogen; die blijven zichtbaar. De onderrand met borduurwerk valt op de borst en bedekt de splitopening van de djellaba. De sluier wordt op het achterhoofd vastgeknoopt, waarna de capuchon opgezet wordt. Naar de smaak van de draagster kan de sluier min of meer doorzichtig zijn. De oorspronkelijke bedoeling is het gezicht te verhullen, op de ogen na, en zo te beschermen tegen de blikken van niet tot de naaste familie behorende mannen. De felle kleuren en het borduurwerk trekken juist weer de aandacht. Dit type sluiers is tegenwoordig minder populair bij de moderne Marokkaanse vrouw (info M. Saadouni 2002). Vervaardiging De versiering is op een zig-zagmachine uitgevoerd. Langs de schulprand aan de onderzijde is een witte dikke draad gestikt. In het middendeel is nogmaals een draad opgestikt. In groen zijn er vijf bloemmotieven op gestikt in een zig-zagsteek.