Tuniek van Vlisco-textiel

Tuniek met korte mouwen van Vlisco-textiel. De gebruikte stof is een van de meest succesvolle ontwerpen van Vlisco en is door Antoon van de Manakker in 1964 ontworpen. Van de Manakker heeft zich laten inspireren door motieven op Ethiopische vrouwenkleding (zie bijvoorbeeld RV-1198-6 en TM-A-11061). De stof werd al snel zeer populair – niet alleen in Afrika, maar ook in Europa en de Verenigde Staten. Afro-Amerikanen lieten er een tuniek van maken – een dashiki - waarvan de vorm is ontleend aan West-Afrikaanse tunieken om daarmee hun verbondenheid met hun Afrikaanse roots te tonen. De dashiki werd zo een symbool van de burgerrechtenbeweging in de Verenigde Staten. Hippies, onderdeel van een beweging die in eind jaren zestig opkwam in Europa en de Verenigde Staten, droegen dit kledingstuk om hun affiniteit met niet-westerse culturen te tonen. Ook in Afrika is de stof sinds verschijning een populair ontwerp. Sommige Vlisco-stoffen krijgen in Afrikaanse landen een bijnaam die aansluit bij lokale interpretaties en ontwikkelingen. Deze stof wordt bij Vlisco zelf 'sigarenbandje' genoemd, in Ghana 'Angelina' (naar een hit uit 1978 van de highlife band The Sweet Talks) en in Congo 'Miriam Makeba' (naar de Zuid-Afrikaanse zangeres). In al deze delen van de wereld werd de stof, die in verschillende kleurstellingen op de markt is gebracht, gebruikt voor zowel mannen- als vrouwenkleding. Deze tuniek is gemaakt door conservator Rita Bolland voor de Samotentoonstelling in 1971-1972, als voorbeeld van 'stadskleding' in Burkina Faso. De tuniek werd gedragen met een Europese broek door de mannelijke pop aan de trapnaaimachine. De stof werd ter beschikking gesteld door de firma Hatéma-Texoprint, waar ook Vlisco onderdeel van was.