Vrouwenrok

Een lange vrouwenrok, bestaand uit een tot een cylinder aan elkaar genaaide doek die om de heupen wordt gewikkeld, wordt in Lampung "tapis" genoemd. Op de geweven gestreepte katoenen doek zijn motieven in gouddraad geborduurd. Ook werden er andere glinsterende materialen op de doek genaaid: stukjes mica en witmetalen schijfjes. Hoe meer borduurwerk er op een doek was aangebracht, des te hoger de status was van de vrouw die de tapis droeg. Een meisje moest voordat ze ging trouwen een tapis hebben geborduurd. De klederdrachtpop van de bruid uit Lampung draagt ook een tapis. Deze tapis werd in 1894 geschonken aan het museum door twee bestuursambtenaren, de toenmalige resident en secretaris van Lampung, P.H. van Hengst en J.A. Aeckerlin. In die tijd was de handgemaakte tapis al vrij zeldzaam.