Zilveren ketting met twee kledingspelden

Schakelketting met twee kledingspelden gemaakt van oude munten. Deze muntstukken (taryalin n-lahassani) worden Hassani genoemd omdat ze geslagen zijn in de regeerperiode van Moulay Hassan (19de eeuw), een vorst behorende tot de Alawiden-dynastie (Rabaté 1996: 34). Kenmerkend voor deze munten is de zespuntige ster. De schakelketting, sinselt of asherrab (Berber) genaamd, is voorzien van twee kokers. De kokers van dit sieraad hebben de vorm van een heiligengraf en kunnen een amuletpapier bevatten (harz). Kledingspelden (fibulae) hebben zowel een gebruiks- als een sierfunctie. Ze worden door Berbervrouwen gebruikt om de wikkeldoek vast te binden. Een langwerpige lap stof wordt rond het lichaam gewikkeld en ter hoogte van de borsten met kledingsspelden zo bevestigd dat de armen vrij blijven. De kledingspelden worden dus steeds per paar gedragen, waarbij de twee spelden door een ketting worden verbonden. De sluitring van de kledingspeld wordt eerst naar voren gekanteld, daarna wordt de pin door de twee lagen stof gestoken; de sluitring wordt naar boven gekanteld en met een draaibeweging achter de pin heen bevestigd. De ketting (sinselt of asherrab genaamd in het Berber en sisla in het Arabisch) dient om de kledingspelden samen te houden, maar soms ook als borstversiering. De schakelketting, sinselt of asherrab (Berber) genaamd, kan eenvoudig zijn, maar is ook vaak voorzien van een bolvormige hangertjes of doosjes zoals bij deze ketting. Fibulae kunnen ook zonder ketting, los van elkaar, gedragen worden. Fibulae zijn er in diverse vormen, de meest voorkomende vormen zijn: driehoek, ruit of cirkel. Met name de driehoekvormige fibula wordt tegenwoordig als symbool voor de Berberidentiteit gebruikt (info 2004). Het embleem van de driehoekvormige fibula vindt men terug in diverse uitingen van kunst en cultuur en tijdens manifesties. De traditie in Marokko wilde dat sieraden van generatie op generatie, van moeder op dochter werden overerfd. De toekomstige bruid kreeg in haar uitzet bijna altijd een paar fibulae. Naast de gebruik- en sierfunctie dienden deze sieraden nog een ander, economisch, doel. Men bewaarde ze om in situaties van financiële nood te kunnen verkopen of te ruilen. Sieraden hebben ook een communicatieve waarde en kunnen bepaalde boodschappen overbrengen. Een sieraad is bijvoorbeeld een teken van liefde. Een vrouw die een fibula, armband, halssnoer, oorring of een khamsa (handje) van zilver draagt, laat haar verbondenheid met haar tradities en afkomst zien. Tot de sieraden waaraan vrouwen een bijzonder waarde hechtten behoren de fibulae en khamsa's (handjes). Deze sieraden hebben vaak een magische betekenis gekregen. Vervaardiging Dit paar kledingspelden bestaat uit twee oude muntstukken die met soldeertechniek aan een lange metalen ketting verbonden zijn met twee eveneens gesoldeerde metalen amuletkokers.