Zilveren kinderarmband

Zilveren armband in filigreintechniek, voor een kind. De toepassing van deze verfijnde filigreintechniek wordt in Jemen geassocieerd met zilversmeden van joodse komaf. Als zij hun werk signeerden deden ze dat in Hebreeuwse of Arabische karakters, soms ook in beide. Hoewel de joodse gemeenschap relatief klein was, waren er in de hoofdstad Sana’a in het begin van de 20ste eeuw zo’n driehonderd joodse zilversmeden werkzaam (Muchawski-Schnapper 2000:113,121). Dit aantal liep drastisch terug na de uittocht van veel joden in 1949-1950. Werk van joodse zilversmeden werd zowel door moslims als door joodse Jemenieten gewaardeerd: de karakterisering van een zilveren sieraad als joods is ook nu nog een kwaliteitskenmerk. Armbanden werden, net zoals enkelbanden, over het algemeen in paren gedragen. Op hun bruiloft droegen joodse vrouwen tot wel vijf paren armbanden. Moslimvrouwen in de Hadramaut, een bergachtig gebied in het zuidoosten van Jemen, droegen bij bruiloften tot wel zeven paren armbanden. (Ransom 2011: 30-31) Vervaardiging Deze armband bestaat uit twee gelijke delen die met twee scharniersluitingen met elkaar zijn verbonden. De scharnieren zijn cilindervormig, driedelig en omwonden met fijn zilverdraad. Ze bevatten beide een pin, waarvan een een uitstekende lus heeft om het openen en sluiten te vergemakkelijken. De armband zelf bestaat uit een skelet van vijf horizontale banen van dik zilverdraad. Tussen elk van deze banen zijn zilverdraden in lusvorm dicht op elkaar aangebracht. Tezamen met het skelet vormen ze de basis van de armband. Aan de binnenkant zijn de lussen duidelijk zichtbaar terwijl de buitenzijde druk versierd is met gedraaid zilverdraad in spiraalvormen, rozetten en ruiten van granules, schijfvormige plaatjes en schuine stroken van geprofileerd zilverdraad met parelsierlijsten.