Zogenaamd 'kermisjak', Walcheren, 1775–1800

Meisjes en jongens in de huwbare leeftijd droegen bij gelegenheden als de zondagse kerkgang de meest kleurige en opvallende kleding. Eenmaal getrouwd hadden ze vaak meer ingetogen kostuums aan. De jaarlijkse kermis was, zeker op Walcheren, een gelegenheid om elkaar te ontmoeten en verbintenissen aan te gaan. Aan het einde van de negentiende eeuw kwamen dan ook kleurige en oudere kledingstukken en sieraden die doorgaans al niet meer gedragen werden uit de kast, dit om zoveel mogelijk te pronken met wat men bezat. Bij die gelegenheid werd dan ook een achttiende-eeuws sitsen jak zoals deze weer een keer gedragen.