Als er iemand áltijd tiptop uitziet, is het Dorien Groeneveld wel. Al ruim veertig jaar heeft ze een mooi verzorgd uiterlijk waarin de kleur rood gevierd wordt: haar haar is henna-rood, op haar lippen zit een rode lippenstift en haar handen zijn mooi verzorgd met haar signature rode nagels die ze al zo lang draagt als ze zich kan herinneren.
Vroeger deed ze haar nagels zelf thuis, met rode nagellak die ze in de winkel kocht. “Ik heb alleen maar rode nagellak in mijn kast.” Zesentwintig jaar geleden liet ze ze voor het eerst in een salon doen. “Ik was aan het werk in de Body Shop. Ik droeg ook rode nagellak op mijn natuurlijke nagels. Ik stootte ze tegen de tafel en brak er twee. Ik zocht waar ik in de buurt mijn nagels kon laten doen, en kwam op het Rokin uit. Het was de eerste keer dat ik acryl op mijn nagels kreeg, en twee tipjes op de afgebroken nagels om ze even lang als de rest te maken.”
Dorien houdt ervan om te weten wat er in producten zit die ze gebruikt of op haar lichaam smeert. Toen ze erachter kwam wat acryl was, en dat het dus niet goed is voor je lichaam, heeft ze een vriendin gevraagd haar nagels eraf te laten halen. Ze ging ze weer zelf lakken. “Gellak had je toen nog niet,” legt ze uit. Tegenwoordig heeft ze gellak op haar nagels. “Altijd rood.” Ze vertelt dat haar nagelstylist, tevens vriendin, de verschillende tinten rood vaak klaarzet; samen kiezen ze een kleur voor het moment. “Maar soms laat ik haar kiezen.”
Jarenlang heeft Dorien op Schiphol gewerkt, als manager van een beauty- en cosmeticawinkel. “Ik was daar veel met mijn handen bezig, omdat je ook vaak producten laat zien aan klanten. Je nagels moeten er dan natuurlijk goed uitzien,” legt ze uit. “En niet alleen je nagels, je moest er strak uitzien. Ik werkte heel vaak mijn lippenstift bij en zorgde ervoor dat ik er altijd tiptop uitzag.” Nu maakt het Dorien niet meer zoveel uit hoe ze eruitziet. “Destijds ging ik nooit zonder make-up de deur uit; dat kan ik nu wel hoor.” Maar haar nagels, die zijn altijd netjes rood. “Ik kan me niet voorstellen dat ik geen rode nagels zou hebben.”
Waarom haar nagels rood zijn, weet Dorien niet precies. “Het is moeilijk het te verwoorden, maar het voelt gewoon als mij.” Al pratende hebben we het over de associaties die we met rood hebben; dat het een krachtige kleur is die ook voor passie, vrouwelijkheid en sexiness staat. Termen waar Dorien zich wel mee identificeert. “Maar ik draag het ook omdat ik vaak zwarte of witte kleding draag; dan vind ik kleur erbij mooi.”Een paar weken geleden kwam Dorien in het dorp waar ze is opgegroeid mensen tegen die ze ruim 20 jaar niet gezien had. “Oh, je bent ook niks veranderd,” vertelden ze haar. “Ze zeiden dat ik nog steeds die rode lippen en die rode nagels had. Ja, het hoort gewoon bij me.” Voor de buitenwereld is Dorien misschien niet veel veranderd, van binnen wel: “Tien jaar geleden zou ik zo’n shoot als deze nooit gedaan hebben,” legt ze uit. “Ik vond van alles van mezelf.” Anno 2024 staat Dorien met haar rode lippen en nagels en haar blote borsten middenin de Amsterdamse Poort, waar ze lachend nieuwsgierige voorbijgangers groet terwijl ze voor de camera staat.
Dorien mag henna in haar haren doen; in Egypte doopten vrouwen hun vingertoppen in henna om zo hun vingertoppen en nagels rood te kleuren. De kleur verwees naar rijkdom. Zo schijnt ook Cleopatra rode nagels te hebben gedragen. Niet alleen in Egypte kleurden ze hun nagels rood; ook in China deden mannen en vrouwen dat door ze te versieren met bijenwas en plantenextracten. In het Romeinse rijk droegen vrouwen nagellak gemaakt van mineralen en planten - iets wat wederom een teken van welvaart was. Het werd boeren zelfs verboden om rode nagels te dragen; zij waren niet welvarend. De rode nagellak zoals we die nu kennen, is voor het eerst in 1932 door Revlon uitgebracht. Zij brachten de eerste commerciële rode nagellak op de markt, die uitgroeide tot een symbool van glamour.
Deze blog is onderdeel van de reeks blogs van ‘Show Me What You Got’. Show Me What You Got is een serie van mini-exposities en onderzoek die gaat over stijlitems die vanuit de subcultuur naar mainstreamcultuur zijn bewogen en viert de bijbehorende trendsetters en individuen die niet zonder hun favoriete stijlitem kunnen leven. De eerste mini-expo gaat over nail art. Het project is een initiatief van stijlantropoloog Carmen Hogg, fotograaf Coco Olakunle en curator Roberto Luis Martins. De mini-exposities vinden plaats in Showroom aan de Pretoriusstraat 64D in Amsterdam.
Aanvullingen
Vul deze informatie aan of geef een reactie
Reactie