Bauw

De bauw, ook wel baaf genoemd, die vermoedelijk zijn oorsprong heeft gevonden in een wasbare bescherming tegen morsen bij het eten (bij baby's een kwijlbauw), heeft in de dracht een blijvende plaats gekregen. Door de keuze van het materiaal en de bewerking daarvan, is de bauw veelal een kostbaar sierraad van pronk geworden.; Het doopbauwtje, een dubbelgenomen rechthoekig linnen lapje, geheel versierd met borduurwerk in zwarte koordzijde, wordt uitsluitend voor de doopplechtigheid gebruikt. Ondanks dit eenmalige gebruik is meestal toch het borduurwerk vrij sleets geworden. Door eeuwenlange tradities zijn de mooie kostbaar bewerkte stukken aan elkaar doorgegeven en door het vele wassen heeft het zwart een vale, soms bruinachtige tint ge- kregen. Mede hierdoor, alswel dat; men eeuwenlang heeft vastgehouden aan overgeleverde patronen, is het lastig de leeftijd van deze stukken te bepalen. De Markers dragen op bijzondere gelegenheden het liefst "dood ouderwets", "dood antiek". Wit linnen, twee rechthoekige lapjes op elkaar genaaid, aan de zijde die tegen de hals aan komt een flauwe ronding, aan de overige drie zijden een genaaid kantje in zwart-wit, en een overgestoken zoom d,m,v, drie festonsteken in hetzelfde gaatje waardoor een extra zwart-wit effect ontstaat, naast de zoom een breed randornament, het overgebleven paneeltje is door randen in vier kwartieren ingedeeld die opgevuld zijn met motieven, ruiter te paard, zwaan, vogeltjes en een vrouwenfiguur, links en rechts de initialen I.K. en M.K., om het bauwtje vast te kunnen snoeren om het lijfje twee wit linnen bandjes en lusjes. De bauw, ook wel baaf genoemd, die vermoedelijk zijn oorsprong heeft gevonden in een wasbare bescherming tegen morsen bij het eten (bij baby's een kwijlbauw), heeft in de dracht een blijvende plaats gekregen. Door de keuze van het materiaal en de bewerking daarvan, is de bauw veelal een kostbaar sierraad van pronk geworden.; Het doopbauwtje, een dubbelgenomen rechthoekig linnen lapje, geheel versierd met borduurwerk in zwarte koordzijde, wordt uitsluitend voor de doopplechtigheid gebruikt. Ondanks dit eenmalige gebruik is meestal toch het borduurwerk vrij sleets geworden. Door eeuwenlange tradities zijn de mooie kostbaar bewerkte stukken aan elkaar doorgegeven en door het vele wassen heeft het zwart een vale, soms bruinachtige tint ge- kregen. Mede hierdoor, alswel dat; men eeuwenlang heeft vastgehouden aan overgeleverde patronen, is het lastig de leeftijd van deze stukken te bepalen. De Markers dragen op bijzondere gelegenheden het liefst "dood ouderwets", "dood antiek".