De eerste mode illustraties verschenen in de 16e eeuw, maar het illustreren van andere onderwerpen en binnen andere disciplines zoals de schilderkunst bestonden al veel langer. De schilders Dürer, Monet, Manet, Holbein, Ingres en Watteau laten prachtige voorbeelden zien in hun werken en waren gefascineerd door de mode van hun tijd.
De mode illustraties vinden in de schilderkunst ook hun oorsprong. Het is visuele communicatie door middel van beelden, het schijnen van licht op imaginaire beelden. Het belangrijkste in het illustreren van mode is om de illustratie op een zodanige manier te maken dat een jurk, rok of bovenstuk op een realistische manier getekend wordt, zodat de beschouwer meteen het juiste idee krijgt en vooral de zin om het kledingstuk in het echt te zien en te dragen. De taak van de modekunstenaar is om het verhaal van de jurk te vertellen [1].
In de jaren ‘50 van de vorige eeuw kreeg de modefotograaf een hogere status dan de ‘papieren’ illustrators. Mode-editors investeerden daarom steeds meer in editorial fotografie om hun mode aan de man te brengen. Dit betekende dat illustratoren genoegen moesten nemen met het werken aan artikelen voor lingerie en accessoires of in reclamecampagnes zoals die van René Gruau voor Christian Dior-parfums.
De jaren zestig en zeventig waren daarom minder goede tijden voor illustratoren. Pas in de jaren tachtig zag je het begin van een renaissance van de mode illustratie die nog tot op de dag van vandaag voortduurt. Dit werd nog extra versterkt door de toegankelijkheid van computertechnologie [2].
Mode-illustratie en modefotografie zijn twee totaal verschillende disciplines. Hoewel modefotografen voortdurend de grenzen van creativiteit en mogelijkheden hebben verlegd, kunnen ze niet meer doen dan slechts opnemen wat er is. Fotografie is beperkt en het aangeven van bepaalde nuances zoals het vallen van een stof is minder zichtbaar omdat er maar één moment tegelijk kan worden vastgelegd.
Illustrators daarentegen hebben de mogelijkheid om een bepaald kenmerk te selecteren of te benadrukken. Om bijvoorbeeld het figuur meer prioriteit te geven dan het kledingstuk, of juist het kledingstuk meer te benadrukken dan het figuur. Ze hebben het vermogen om uit te vinden. En om een stemming, een sfeer, een emotie te laten zien. Bovendien hebben ze het vermogen om de ideeën van een ontwerper te kunnen communiceren en te vertalen [2].
In Los Angeles zijn veel mode illustrators te vinden en je ziet duidelijk dat er steeds meer vraag komt naar de klassieke illustraties. In veel etalages van grote warenhuizen maar ook in kleinere boetieks zag ik steeds vaker getekende afbeeldingen van de collecties. Ook in modetijdschriften en reclamefolders merkte ik dat de illustratie een opmars maakt. De tekenstijlen die ik zag waren eindeloos en brachten me in sommige gevallen terug naar de 16e eeuw.
Ik bezocht een aantal mode illustrators in de stad en merkte dat er, misschien nog wel meer dan in de jaren 80, een revival van de getekende mode gaande was. Het maakte me nieuwsgierig hoe de mode er uit zou komen te zien als het gemaakt was. In sommige gevallen sprak het inderdaad ook meer tot de verbeelding dan het zien van gefotografeerde mode.
De mode illustrator, kunstenares en designer Bijou Karman is beroemd om haar vintage-achtige illustraties, volgens Karman is dit een heel herkenbaar thema in haar werk. Ze haalt haar inspiratie uit het leven, uit alle dingen die ze mooi vindt en haar persoonlijke geschiedenis en referenties zoals de mode die ze vroeger bewonderde en de muziek waar ze graag naar luistert. Nostalgie, planten, sterke vrouwen en felle kleuren zijn dé woorden die passen bij Bijou.
Ze tekende al van jongs af aan en ook mode interesseerde haar al heel vroeg. Het mooie aan illustraties volgens Karman is dat je een hele nieuwe wereld op papier kan creëren, in tegenstelling tot fotografie, waarbij gebruik gemaakt wordt van bestaande situaties en waarbij je eigen fantasie eigenlijk niet meer nodig is.
Behalve mode illustrator is Robin Eisenberg ook kunstenares, designer, animator en regisseert ze onder andere videoclips. In haar werk maakt ze een mix van wereldlijke en buitenaardse onderwerpen. Ze houdt behalve van fashion ook van het occulte, het feminisme en Star Trek.
Haar iPhone is een groot deel van haar werkproces, ze maakt er continue notities op en als ze thuis komt kijkt ze naar alle woorden en termen die ze opgeschreven heeft die ze vervolgens schetst. Haar tekeningen hebben vaak felle neonkleuren, het zijn net stills uit futuristische strips, wat haar werk heel herkenbaar maakt. Haar schetsen worden nu veelal op t-shirts gedrukt maar stiekem droomt ze er ook van om een graphic novel te maken.
Angelica Chavez maakt vooral traditionele illustraties met klassieke houdingen, lange benen en minimalistische achtergronden. Ze werkt graag met waterverf en zachte kleuren wat haar ontwerpen de nostalgische stijl geven die ze graag uitdraagt. Mode geschiedenis en romantiek zijn daarom haar grootste inspiratiebronnen maar ze houdt ook van fantasiewerelden, astrologie, futuristische architectuur en het vertellen van verhalen door middel van illustraties.
Educatie is voor Chavez ook zeer belangrijk, daarom geeft ze geregeld workshops. Ze hoopt dat haar werk voor nieuwe ideeën kan zorgen en een basis is voor toekomstige modeontwerpers.
De stijl van Getrost is net als die van Chavez klassiek en traditioneel. Ze begon ooit met figuurtekenen wat later uitgroeide tot het illustreren van mode. Waterverf is ook voor Jeannette het meest belangrijke materiaal, vooral de zachte vloeiende lijnen die je kunt maken met deze verf in combinatie met Micron pennen maakten haar keuze voor deze werkvorm gemakkelijk. Ook de beweging en elegantie die ze kan creëren met waterverf geven haar werk hun karakteristieke uiterlijk.
Ook Getrost ziet een heropleving in de mode illustratie, zoals in de jaren ‘80, dit komt voornamelijk door social media, vooral door Instagram. Ze zou graag willen zien dat deze renaissance van illustrators en kunstenaars een sociale impact heeft op hoe de wereld naar creativiteit kijkt en illustraties beoordeeld. Jeannette hoopt dat deze verschuiving in het denken zal worden overgenomen in het onderwijssysteem en dat de kunsten net zo belangrijk zullen worden als de geesteswetenschappen en de wetenschappen.
Aanvullingen
Vul deze informatie aan of geef een reactie
Reactie