Net als in de film: een nachtjapon naar voorbeeld van Hollywood

De nachtjapon met bijbehorend bedjasje op de foto zijn geïnspireerd op een kostuum uit de film The love Parade (Ernst Lubitsch,1929). Het ensemble werd gedragen door mevrouw Brusse-Urtebise.
Vanaf het einde van de jaren 1920 had Hollywood een steeds grotere invloed op de mode. De glamoureuze kostuums uit de films werden geïnterpreteerd en soms letterlijk gekopieerd.

Nieuw filmgenre: de musical 

Een factor die hierbij meespeelde was de opkomst van de geluidsfilm vanaf 1927, waarbij de stomme films binnen een paar jaar werden overstemd door de talkies. Een nieuw filmgenre dat nu kon ontstaan was de musical. The love Parade die eind 1929 in première ging was één van de eerste musicals. Regisseur Ernst Lubitsch staat bekend om de geraffineerde manier waarop hij de strijd tussen de seksen weergaf in zijn films. Dit wordt wel de Lubitsch touch genoemd. The Love Parade vormt hierop geen uitzondering en verhaalt de perikelen van een alleenstaande koningin van een fictief Oost-Europees staatje (Jeanette MacDonald) en haar geliefde graaf (Maurice Chevalier).

De inspiratiebron voor Brusse's nachtjapon

Het kostuum dat de inspiratiebron vormde voor de nachtjapon van Brusse werd gedragen in een scène waarin de koningin ontwaakt de uit een droom en begint te zingen over haar dream lover, terwijl zij langzaam uit bed stapt. Ze draagt een doorzichtige nachtjapon waar haar kanten ondergoed doorheen schijnt. Na een aantal minuten wordt zij door haar hofdames in een bedjasje gehuld.

Het kostuum werd ontworpen door Travis Banton (1894-1958), één van de bekendste kostuumontwerpers van zijn tijd. Banton werkte sinds 1924 bij productiemaatschappij Paramount waardoor ook The love Parade werd geproduceerd. De film zorgde voor de doorbraak van actrice Jeanette MacDonald. Scènes waarin zij in weinig verhullende lingerie optrad zouden kenmerkend voor haar worden. In 1933 werd het dragen van te weinig kleren in films echter verboden toen te zogenaamde Hays code van kracht werd. Films van voor 1933 waarin pikante scènes voorkomen worden daarom ook wel pre-code films genoemd.

Firma Watrigant-Thévenet, Nachtjapon, ca. 1930, Rijksmuseum Amsterdam

Nachtjapon uit het Rijksmuseum

Het setje uit het Rijksmuseum wijkt op een aantal punten af van het kostuum uit de film. Zo schijnt de nachtjapon minder door en is het jasje afgezet met kant in plaats van struisveren. Het is dus duidelijk geen exacte kopie maar een interpretatie van het kostuum van Banton. De draagster heeft het laten maken bij de firma Watrigant-Thévenet in Brussel. Nadat zij de film had gezien heeft mevrouw Brusse, Madame Watrigant, haar vaste lingère, waarschijnlijk opdracht gegeven het kostuum na te maken. Watrigant was gevestigd aan het begin van de Avenue Louise, de meest luxueuze winkelstraat van Brussel en was onder andere verantwoordelijk voor de trousseau van de Belgische prinses Marie José, die in 1930 trouwde met de Italiaanse kroonprins Umberto. Alle lingerie die Watrigant voor mevrouw Brusse vervaardigde is handgemaakt en voorzien van verfijnde details, zoals de fijn geplisseerde rok van de nachtjapon.

Links: Geplisseerde zijden onderbroek, ca. 1930-1940. Rijksmuseum Amsterdam, Rechts: Maison Stevens, Kussensloop met geplisseerde volant, 1932, Rijksmuseum Amsterdam

Mevrouw Brusse had waarschijnlijk een bijzondere voorliefde voor plissé, aangezien veel van haar onder, nacht- en beddengoed ermee is versierd. Nadat ze in 1932 naar Amsterdam verhuisde stuurde zij haar lingerie iedere keer dat het opnieuw geplisseerd moest worden terug naar Brussel, omdat men het in Nederland niet goed zou doen.