Het zondagse kostuum van de Volendammer vrouwen is befaamd. Het wordt, vooral in het buitenland, vaak (ten onrechte) gezien als de Nederlandse nationale dracht.
In de 19de eeuw droegen vrouwen in West-Friesland op zondag een kappenstel: een set accessoires dat bestond uit kostbare sieraden en rijkelijk versierde spelden, kappen en mutsen. Deze kostbaarheden moesten goed bewaard worden en dan kwam een kappendoos goed van pas
Streekdrachten worden nog nauwelijks dagelijks gedragen en de kennis en vaardigheden om de kostuumonderdelen te onderhouden verdwijnen langzamerhand. Vanuit het Netwerk Zuiderzeecollectie is ‘Ambacht in Dracht’ gestart om een aantal van deze behandelingen op film vast te leggen en zodoende deze ambachtelijke bewerkingen inzichtelijk te maken voor het publiek. ‘Gesteven en gestreken’ is het tweede deel van een serie.
In de Nederlandse streekdrachten zijn het vaak de kleinste details die belangrijke informatie geven over de drager. Zo was dat ook in de dracht van Hindeloopen. Bijvoorbeeld in de manier waarop de vrouwen in Hindeloopen hun rijglijven droegen, zou een dergelijke code te vinden zijn. Maar hoe zit dat met rijgpennen?
Vis is glibberig, glad en nat, en zo op het eerste gezicht niet geschikt voor toepassing in mode en design. Toch wordt vissenhuid al eeuwen lang en over de hele wereld gebruikt voor kleding, schoenen en accessoires. Geschreven door Marloes Vreugdenhil en Hilde Cammel.
'Jezelf verhullen' komt van het kledingstuk hul: een recht- of driehoekige doek (of in sommige congregraties de kap waarop de doek wordt gespeld) die de hoofd en schouders van de drager 'verhullen'. In deze documentaire kun je zien hoe een Volendammer hul wordt gewassen en in vorm gebracht.
In de nieuwe vaste tentoonstelling van het Zuiderzeemuseum staat tussen de klederdrachten een Sinterklaaskostuum opgesteld. Wat doet dit kostuum in een zaal gewijd aan streekdrachten uit het Zuiderzeegbied? Hilde Cammel (conservator) vertelt meer over dit bijzondere en kunstzinnige kostuum.
Zuinigheid met vlijt, bouwt huizen als kastelen... zelfs als het gaat om je werkkleding! Er is relatief weinig werkkleding terug te vinden in de collecties van musea. Dit natuurlijk omdat deze geheel werden opgebruikt, maar juist daarom zijn deze kledingstukken zo bijzonder!
Hallo Ileen! Leuk dat je reageerde. Onder het baadje droeg de Urker man een rood-wit-blauw/zwart gestreept onderbaadje of 'streept baadje', zonder boord. In de zomer werd dit ook wel als bovenkleding gedragen. Daaronder droeg hij een rood baaien hemd met een boord. Dat is het rode boordje met de gouden keelknopen die je ziet. In de loop van de 20ste eeuw werd het rood baaien hemd vaak vervangen door een confectiehemd. Dan werd het rode boordje losgehaald en op het onderbaadje gezet zodat hij toch zijn keelknopen kon dragen. Op oude foto's en prenten zie ik zwarte gevouwen doeken, opgerolde zakdoeken en ook wollen sjaals, zowel losjes als strak om de hals. Meestal zie je dan toch de keelknopen, maar soms ook niet. Groeten! Hilde
Hallo Ileen! Leuk dat je reageerde. Onder het baadje droeg de Urker man een rood-wit-blauw/zwart gestreept onderbaadje of 'streept baadje', zonder boord. In de zomer werd dit ook wel als bovenkleding gedragen. Daaronder droeg hij een rood baaien hemd met een boord. Dat is het rode boordje met de gouden keelknopen die je ziet. In de loop van de 20ste eeuw werd het rood baaien hemd vaak vervangen door een confectiehemd. Dan werd het rode boordje losgehaald en op het onderbaadje gezet zodat hij toch zijn keelknopen kon dragen. Op oude foto's en prenten zie ik zwarte gevouwen doeken, opgerolde zakdoeken en ook wollen sjaals, zowel losjes als strak om de hals. Meestal zie je dan toch de keelknopen, maar soms ook niet. Groeten! Hilde