In 1910 introduceerde modeontwerper Paul Poiret de harembroek als bevrijdend kledingstuk voor de Westerse vrouw. In Iran gold op dat moment de westerse pantalon als toonbeeld van moderniteit. Een korte geschiedenis van de broek in Oost en West.
400 jaar geleden verzonk een schip voor de kust van Texel. In 2014 werd het schip ontdekt en werd er allerlei lading naar boven gehaald. Door nog onbekende omstandigheden is veel van de lading intact gebleven en niet vergaan zoals dat meestal gebeurd na zo veel jaar onder water te hebben gelegen. In ‘Textielschat uit zee’ vertellen textielrestauratoren in opleiding Sjoukje Telleman en Marijke de Bruijne over het eerste onderzoek.
In deze driedelige blogserie word je meegenomen op een fascinerende reis van de geschiedenis van period underwear, van historische voorlopers naar het hedendaagse menstruatieondergoed.
Ontwerpen van Maison Martin Margiela zijn niet per se 'mooi' in de klassieke zin van het woord, maar wel altijd interessant. Soms te groot of gemaakt van ongebruikelijke materialen, soms onafgewerkt of zelfs beschadigd. De stukken willen ons iets vertellen. Om ze te begrijpen moet je alleen wel de Margiela-taal verstaan. Modemuze vertaalt.
Het klassieke modehuis Hermès ging eind jaren 90 in zee met een ontwerper die bepaald niet als traditioneel bekend stond: de onstuimige Martin Margiela. Uiteindelijk bracht hij een wervelwind aan textieltoepassingen, met een buitengewoon uitgekiende twist op traditie.
Ruim vijf jaar na zijn aankomst in New York is Koos van den Akker al druk in de weer met het realiseren van zijn grootse ambities. Niet zonder tegenslagen, maar ook niet zonder successen. In een periode waarin zijn stijl niet volledig aansluit opde heersende mannenmode, maakt hij naam nadat tv-ster Bill Cosby in 1984 zijn truien gaat dragen in de Cosby Show.
Tijdens de Prinsen- en Prinsessendagen op Paleis Het Loo komen veel jonge ‘prinsesjes’ gekleed in een gekleurde, versierde jurk van glimmende kunststof en kroontjes op het hoofd. Wat een contrast met de prinsessengarderobes rond de eeuwwisseling, die vooral bestond uit veelal witte kleding voorzien van borduursels, linten en strikken.
Een zwarte zijden damesjas uit de collectie van het Amsterdam Museum heeft vreemde verkleuringen. Wat is de oorzaak van deze verkleuring? En wat is het effect op het jasje? Over een vroege vorm van viscose en de kwestbaarheid van textiel.
2020 was en blijft een ongewoon jaar. Nog nooit spendeerden we zoveel tijd thuis. Om de tijd te doden, gingen we in onze comfortabele tracksuits door onze spullen. Gebeten door deze kriebel, deed het collectieteam van Modemuseum Hasselt hetzelfde. We gingen grasduinden in het eigen rijkelijk gevulde archief en vonden verborgen schatten, verhalen en anekdotes.
Vandaag is het quatorze juillet, de viering van de Franse Revolutie. Op het eerste gezicht zie je het misschien niet, maar dit lapje zijde is een mannenvest uit de Franse Revolutie. Tenminste, dat zal het zijn geworden, als het niet ingehaald werd door verschillende gebeurtenissen in deze roerige tijd.
In de tijd van de Zuiderzee was het heel vanzelfsprekend om zuinig om te gaan met kleding. Mensen deden zo lang mogelijk met hun kleding, en wanneer iets stuk was herstelden ze dit. Tegenwoordig wisselen we heel snel van kleding. Marjolein Pas neemt ons mee in de tentoonstelling ‘Kleren maken de vrouw’ van het Zuiderzeemuseum: oude en nieuwe manieren van kleding maken en dragen komen bij elkaar.
Zijde in alle vormen kwam langs: de microsamenstelling ervan, eeuwenoude technieken in China en als afsluiter het onderzoek naar spinnenzijde. Sjoukje Telleman blogt over het symposium over zijde van de Textielcommissie.
