Zes jaar stopwerk. Een persoonlijk record.

Tom van Deijnen woont in Engeland en is binnen de community van breien en stoppen beter bekend als Tom of Holland. Toen hij zes jaar geleden een groene trui vol mottengaten kreeg, ging er een wereld voor hem open. Door de gaten zichtbaar te herstellen (visible mending) kon hij iets aan de trui toevoegen en het zo een tweede leven geven.   

Een trui vol met gaten

Iedereen die mij wel eens heeft ontmoet bij een evenement over stoppen en breien, zal een donkergroene trui met vele mottengaten hebben gezien. De trui dook zes jaar geleden op in de kledingkast van een familielid, maar was helaas bezaaid met mottengaten. Ik heb deze trui gekregen om zichtbaar stopwerk, visible mending, te oefenen. Hiervoor koos ik prachtig hand gesponnen en hand geverfd garen, dat vrij grof en bont was en daardoor een mooi contrast vormde met de fijne, machinaal gebreide trui.

Een trui vol met mottengaten… pas zes jaar later waren alle gaten hersteld.

Waarom herstellen?

De reden voor het herstel van een kledingstuk is iets dat mij altijd interesseert: achter elke stop die ik heb gemaakt ligt een verhaal. Als ik een visible mending opdracht aanneem wil ik altijd het verhaal achter het object weten. Dit is niet anders voor de objecten die ik voor mijzelf herstel. Deze groene trui is daar een mooi voorbeeld van.

De trui en het garen, die ik beiden cadeau kreeg, waren achteraf gezien een veel groter cadeau dan ik zou denken. In de zes jaar die ik met deze trui bezig ben geweest is er een hoop gebeurd. Ik heb geweldige mensen ontmoet, ik heb veel geleerd over het herstellen en repareren van textiel en tegelijkertijd heb ik het gevoel dat er nog zo veel meer mogelijk is. 

Mijn artikel over het MEND*RS Symposium als 'Mender in Residence' was de eerste keer dat ik over de groene trui schreef. Het symposium was een bijeenkomst van gelijkgestemden in een oude boerderij. Ik heb mooie herinneringen aan de bijeenkomsten in de schuur, pratend over het repareren van kleding, fast fashion en wilde plannen om de wereld te veranderen.  

Extreem langzaam naaien – Ik zeg altijd dat ik het leuk vind om dingen te doen die lang duren, maar dit project is mijn record

Tegengeluid naar fast fashion

Tegenwoordig gooien de meeste mensen hun versleten kleding weg, maar ik repareer ze liever. Vanaf het moment dat ik deelnam aan het MEND*RS Symposium was het voor mij duidelijk dat ik daarin niet de enige was. Een aantal sprekers hadden een achtergrond in mode en we spraken over de problemen rond fast fashion.

Fast fashion is vaak van slechte kwaliteit. Niet omdat de kleding gemaakt is door slechtgeschoolde kleermakers, maar omdat de kleermakers moeten werken met slechte materialen en onder grote tijdsdruk staan om deadlines te halen. Voor mij is het herstellen en repareren van kleding een manier om deze anonieme kleermakers te eren.

Visible mending: de afwerking van de manchetten waren het lastigste onderdeel

Bezorgdheid over fast fashion is slechts een van de vele motivaties voor repareren van kleding. Ik ben ook erg geïnteresseerd in de emotionele band met het kledingstuk dat ik repareer. Het herstellen van een kledingstuk haalt het verhaal achter het kledingstuk naar voren. 

Zo ook bij mijn groene trui. Er zijn een boel verhalen en herinneringen verzameld rondom de trui in de zes jaar dat ik er mee bezig was. Als ik goed naar de stoppen kijk zie ik hoe mijn techniek in de loop van de tijd is verbeterd. De trui is met mij mee geweest naar iedere workshop, lezing en verstel evenement. Daar was het een aanknopingspunt voor gesprekken, waar ik vrienden aan over heb gehouden. Dit alles door de groene trui, waarvan de gaten eindelijk gedicht zijn en nu weer met veel plezier wordt gedragen.

Na 6 jaar wordt de trui weer gedragen, visible mending.

Deze blog is voor Modemuze in het Nederlands vertaald.
Het originele blog door Tom van Deijnen geschreven, The Six-Year Darn, is terug te vinden op www.tomofholland.com. 

Foto’s door Anna Maltz https://www.annamaltz.com